Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ


Δέκα και σήμερα

Να εναντιώνομαι στο αυτονόητο
Να τρομάζω τα περιστέρια

Σπαταλημένος χρόνος
και δηλητηριασμένο σάλιο
πετυχημένη συνταγή

Θα σου δείξω τη συλλογή μου από κατάρες
Τίποτα από όλ΄αυτά δεν απειλεί τη ζωή μας
Τα κύτταρα αποφάσισαν να επαναστατήσουν
από μόνα τους

Μη με συνοδεύσεις ως την πόρτα
δε χρειάζεται
Θα πετάξω έξω μόνη μου



Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

ΤΟΥΛΙ


Τούλι…
άσπρα δωμάτια νοσοκομείων
διάδρομος των συγγενών
Τούλι...
τυχαία  συμπορευόμενα πρόσωπα
Τούλι…
λαχανιασμένες διαδρομές κατά μήκος ομόκεντρων
κύκλων
Τυλίξου μες το τούλι, δραπέτευσες;
Το π ισούται με  3,14
δεν πρόκειται να αλλάξει
τουλάχιστον για τώρα, τουλάχιστον εδώ
Τούλι….
50 ευρώ πεποίθηση


Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Όμορφοι παρανοϊκοί φίλοι


Σκηνή πρώτη. Δέκα και δέκα μπαίνω σαν κυνηγημένος στη σκοτεινή αίθουσα. Τι ώρα άρχισε το έργο; Ήταν εννέα ή μήπως εννιά και δέκα; Μια ώρα καθυστέρηση είναι στυλ, μία και δέκα είσαι απλώς καθυστερημένος.
Το θέαμα δεν με ενδιαφέρει, την ξέρω την ιστορία για ένστικτα επιβίωσης και αλκοολικές μανάδες θα μας μιλήσουν πάλι, τα βλέπω ήδη γραμμένα στο μπλοκάκι μου, κουρελιασμένες σελίδες με αντικαταστάσιμες ιστορίες.
Βαρέθηκα. Καλύτερα να αρχίσω να ψάχνω για το πορτοφόλι μου. Το έχασα, το άφησα εκεί που ήμουν προτού έρθω, αλλά που ήταν αυτό. Πάλι καλά, ήταν σφηνωμένο ανάμεσα στο φαγωμένο ξύλο και το ξυρισμένο βελούδο της καρέκλας του. Φεύγω.

Σκηνή δεύτερη. Βάζω ξυπνητήρι στις 9. Σήμερα θα ανέβουμε στον Υμηττό. Ο Τούλιπ θα παριστάνει το λαγό στην αλάνα με τα χαμομήλια. Θα κάνει χόι-χόι! και αυτιστικά θα μας εξιστορεί τις περιπέτειες της άγνοιας και της τρέλας του.
Το θέαμα δεν με ενδιαφέρει, την ξέρω την ιστορία για την εξύψωση του πνεύματος, την μονοδιάσταση, την ύλη και την αντιύλη θα μας μιλήσει πάλι, τα βλέπω όλα και πάλι ήδη γραμμένα στην κάμερά μου, επαναλαμβανόμενα δευτερόλεπτα με ανούσιες ιστορίες.
Βαρέθηκα. Ψάχνω για τσίχλες, μου έχουν κλέψει το ποδήλατο και βαριέμαι να πάω στο περίπτερο. Θα στείλω τη μάνα μου. Φεύγω.

Ο Τούλιπ συνεχίζει το χόι-χόι! Μου έρχεται να γελάσω. Όχι, δεν είσαι παρανοϊκός είσαι περσόνα. Είμαστε διανοούμενοι.

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ

Γριά, τσιγγάνα μάγισσα μου πε την προφητεία
αυτό που ψάχνεις θα το βρεις σε σκοτεινά σημεία
κατέβηκα υπόγεια, ανέβηκα πατάρια μα των γοφών
η αίσθηση μοιάζει να είναι άγια

Κατόπιν καταδύθηκα στου πνεύματος την άψη
ίσως να αντιστέκομαι σε δύναμη βαρβάτη
τέλος το πήρα απόφαση η ύλη θα νικήσει
για αυτό και συ πνευματιστή  μην την υποτιμήσεις                

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

ΕΙΚΑΣΙΕΣ για εναν ΙΣΙΔΩΡΟ

Σήμερα, 4 Φεβρουαρίου, ανήμερα του Αγίου Ισιδώρου, ο Ασκόμπαφλος γιορτάζει τον άγιο προστάτη του, αναρτώντας ποιήματα εμπνευσμένα από το όνομά του. Απολαύστε τα μαζί μας.


Σε ακολουθεί ένας δρόμος
ένα άνετο τριάρι στα Βριλήσσια
ίσως ένα ή δύο αδέρφια
ή και κανένα


Επτά ετών και αστροναύτης
Μια δεκαετία μετά καταλαβαίνεις

Δε θέλησα ποτέ να γίνεις αυτό που έγινα

Και μη ξεχνάς
δε σε κατηγορώ για τίποτα


Βαδίζω στο δρόμο που σε ακολουθεί
προς τα πίσω
προς τα εμπρός
δεν έχει σημασία

Σημασία έχει κάποια στιγμή να κυριολεκτώ επιτέλους







ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΜΠΩΤΡΕΛΕ*

Σήμερα, 4 Φεβρουαρίου, ανήμερα του Αγίου Ισιδώρου, ο Ασκόμπαφλος γιορτάζει τον άγιο προστάτη του, αναρτώντας ποιήματα εμπνευσμένα από το όνομά του. Απολαύστε τα μαζί μας.


Όμορφος και παρανοϊκός
διαγωγής παραδειγματικής


είναι μαθητής ρητορικής.


Καλός και απλοϊκός
ακράδαντα και αμετάκλητα πλαστός


είναι οξυδερκής παρατηρητής.


Σε μια υπερδιεγερτική παρακολούθηση
μας κατέβαλε εξ' απροόπτου


Σοβαροί και ποιητικοί πέφτουμε στην ιστορική παγίδα


Είμαστε νικημένοι.


Ισίδωρε, μιλάς πολύ...Ας κοιμηθούμε αν θέλεις• εγώ νυστάζω.


Καληνύχτα.








* Το ποίημα στον Ισίδωρο Μπωτρελέ είναι εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα του Maurice Leblanc, Αρσέν Λουπέν – Η Κούφια Βελόνα.




ΙΣΙΔΩΡΟΣ 2012 Μ.Χ

Σήμερα, 4 Φεβρουαρίου, ανήμερα του Αγίου Ισιδώρου, ο Ασκόμπαφλος γιορτάζει τον άγιο προστάτη του, αναρτώντας ποιήματα εμπνευσμένα από το όνομά του. Απολαύστε τα μαζί μας.











Μέσα σε αρχαίο θέατρο με κίονες ζωσμένος, αγορεύει 
τραγικός κασκολοφώρος σε αδηφάγο πλήθος      
άσκοπα περιφέρεται σε ημίφωτα από νέον καπηλειά
σε φεστιβάλ της θλίψης ψάχνει αμνούς αθώους να
αδειάσει το κενό του

Ξάφνου κι εγώ τυχαία ανάμεσα στο ανωτέρω πλήθος

το ημιμαθές ακροατήριο μεταμορφώνεται
παίρνει την όψη δέκα, εκατό, χιλιάδων και αυτό   κασκολοφόρων                                                                       
με περικυκλώνει, θέλει  με τη σειρά του να διαχύσει
σκέψεις με ορμή στον κόρφο μου

Θα τρέξω, θα περιπλανηθώ, στα στήθη θα με κρύψουν

ξανθόμαλλα λαϊκά κορίτσια, έξωμα χρυσαφιά
φορέματα , αληθινά πιότερο από χαμένους όχλους

Οι νέες κατακόμβες


Αυτοί ακόμα σούρουπο Τετάρτης αναζητούν εις ίδιο πάντα μέρος…  Κασσάνδρες

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

ΟΙ ΓΕΡΑΝΟΙ ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ


Βραδινό τραπέζι, γέλια γυναικεία δυνατά,                     
ωραία πόδια, δεν είναι όντα ανθρώπινα    
καρακάξες είναι, γερανοί μπήκαν στα
σώματα και τα κατέλαβαν, σκούζουν

Λαύριο, ηλεκτρικός γερανός  σηκώνεται ψηλά

αντικρίζω τη ζωή  από εκεί ,αποστασιοποίηση
φτάνουν πάλι, με τριβελίζουν, δυνατά ,απάνθρωπα

Λαμπερά εξώφυλλα lifestyle,θρησκευτικοί γάμοι

αμφίδρομα τσάμικα γύρω απ το τραπέζι
από τη μια πλευρά στην άλλη, μετά ανάποδα
φωνάζω δεν ακούγομαι, ωραία πόδια                                     
δεν μπορώ να ανταποκριθώ…

Νικήθηκα….


Μέχρι το επόμενο δείπνο.