ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ


Λίγο πριν τα μεσάνυχτα πύλες ανοίγουν

ο κήπος του Επίκουρου καλεί

Πλάσματα  αναδύονται απ’ τα δέντρα,

σάρκες κρατούν αλκοολούχο νέκταρ και προσφέρουν, βλέμματα που διψούν για το ταξίδι

Ο τόπος μας ενδείκνυται για μύριες συζητήσεις, 

για μακροπρόθεσμα σχέδια και πλάνα,

απόψεις και προοπτικές της προεξόφλησης μιας ράντας,

αμφισβητήσιμη συνθήκη

Οι προσδοκίες μας στη ράχη της συκιάς

Πρωί τρέξε στη θάλασσα, 

πνίξε στα σίγουρα όλες  τις προσδοκίες

Κάνε το γρήγορα πριν μεγαλώσουν τα κουτάβια

Για λίγο μέτοικος ξένων σωμάτων,

ρουφώντας την παραίσθηση άλλαξε δέρμα

Προσκυνητής της σάρκας, λάτρης του τώρα

είδες το θαύμα προτού να  επιστρέψεις στο σκοτάδι 

 Η ΜΠΑΛΑΡΙΝΑ


Ευχαριστώ ω δαίμονες μου!!

Οι μάχες που έδωσα μαζί σας  με έκαναν τόσο δυνατό

Αντίρροπες δυνάμεις, σε σας χρωστώ μεγάλη ευγνωμοσύνη

Καθώς με ωθούσατε στον πάτο, μπορούσα κι έβλεπα πιο καθαρά το φως

Το ξέρω πια ο ίδιος άγγελος σας στέλνει

Αλτρουιστής-διεστραμμένος, μοιάζει με εμένα

Με βοηθά, με περιπαίζει, σαρκάζει και μελαγχολεί

Σε γέφυρα ετοιμόρροπη μου δείχνει  μονοπάτι, ακολουθώ

Κι όταν αυτή θα τσακιστεί στα 2

Στη θάλασσα θα περπατήσω

Αντίκρυ  με καλεί η μπαλαρίνα

σε χορό αιώνιο, σε χορό ερωτικό