Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

ΠΕΤΕΧΕΙΑ

Ανακάλυψα πρόσφατα ότι ήμουν διαμελισμένη
Ένιωσα να ότι έχω αδικηθεί

«κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε»
Μερικά μέλη μου δεν τα βρήκα ποτέ τελικά
Ήταν στα χέρια του Θεού

Αιχμές, αναισθητικό και σύγχρονες ανέσεις
ένα άδειο πιάτο

Δεν εξαρτάται από εμένα

Ομφαλοσκοπούμε αναγκαστικά
Γιατί δεν υπάρχει τίποτα μέσα μας να βρούμε
Είμαστε άδειοι
Είμαστε νεκροί

Είμαστε ελεύθεροι



Σάββατο 23 Αυγούστου 2014

L' École du Bois Sauvage

















Στο σχολείο του άγριου δάσους το μάθημα αρχίζει αργία.

Στο προαύλιο, η κουρούνα, ο σκίουρος και το σαλιγκάρι σέρνουν τα εικαστικά κορμιά τους.
Ο κύριος διευθυντής στέλνει παθοπλάνταχτες ματιές στην κούπα του καφέ. Οκτώ και δέκα και έχει ήδη παγώσει.
Λαλεί ο πετεινός, ώρα να συρθούμε στην τάξη. 
Πρώτη ώρα: Ομφαλοσκόπηση. Το κοτσύφι αντιγράφει από την αλληγορική φιγούρα που κάθεται δίπλα του. Χαμένος κόπος. Ό,τι και να απαντήσει Λάθος. Η ερώτηση είναι παγίδα. 

Το κουδούνι χτυπά μετά την τρίτη πανσέληνο. 
"Έκλασε η νύφη, σχόλασε ο γάμος" συλλογίζεται η κυρία δασκάλα.

Όλοι θα εξέλθουν. Λίγο εκστατικοί, λίγο αλλήθωροι, λίγο βαριεστημένοι. 

Η γνώση αφήνει κουσούρια.