ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ

Πρωινό φώς μπαίνει από το παράθυρο και μου τυφλώνει τα μάτια, εμπριμέ φορέματα και μικροσκοπικοί λοβοί αυτιών

Θέλω να σηκωθώ-δεν έχω πόδια, κάνω να τους αγγίξω- τα   χέρια μου εξαφανισμένα

Σιγά-σιγά αρχίζω και θυμάμαι, είμαι ακίνητος για χρόνια, παλιό ψυγείο που άφησαν στην άκρη της ακρογιαλιάς

Η αλοιφή δεν έπιασε, γνωστό το πρόβλημα με τη σωματική επαφή

Που είναι αυτά τα χάπια που μου υποσχέθηκαν;

Θα μπορέσω να τα φτάσω;

Αντίτιμο τους το σκουριασμένο βλέμμα και οι κουραστικές

στιχομυθίες, μου είπαν  να υποχωρήσω αν θέλω  να τα καταφέρω

Ψύξη-απόψυξη συναισθημάτων  με λάδι καρύδας, Ίδιες προσπάθειες που συνεχίζονται καιρό

Άγνοια του χρόνου που απομένει

Οι ανοιξιάτικες μέρες μας κάνουν διάφανους

Ο ήλιος δεν λυπήθηκε ποτέ κανένα