Ανώνυμη

Ξέρεις..
Εσύ
Πιο πολύ από όλες
Ζόρικο
Συναίσθημα
Φοβάσαι

Επανάληψη
Υποκατάστατα
Λέξεις σαν
«what?»
Ghosting..
Απόλυτη ηρεμία

Εγώ δεν ήμουν έτσι
Ποιος ήμουν;

Ήλιος
Οδύνη
Σώματα

«Έλα γλυκέ μου»

Τέλος

Γαϊδουροχώρα

Εναλλαγή θέρους και ψύχους
Σε αυτό το μέρος
Σούρουπο που διαδέχεται  τη νύχτα
κυκλικά

Σηκώθηκες απ’ το κρεβάτι;
Ακόμα εκεί είμαι
Γυμνός
Ζέστη..

Άνοίγω τα μάτια
Βρέχει
Μπορείς να μπεις
Έχω  αψέντι στο ντουλάπι
Και περίσσεια τρυφερότητα
Πράσινο υγρό σε μέρος  παραζάλης

Θυμάμαι ήρθα
Σε αυτό το μέρος
Ψάχνωντας…
ένα φοβιάρικο γατί
μές τη γαιδουροχώρα
Μυρίζει πάγος
Μέσα σου

Μια αλμυρή επιδερμίδα
Και ένα εξωφρενικό άρωμα
Ανάμνηση

Τριγύρω οθόνες
Μου Ψιθυρίζουν
Αλληλεπιδρούμε
Με Σαγήνη
Ημίμετρα
Τέτοιες ώρες
Σε αυτό το μέρος

Ποιο νησί θα θελες να σουν;

Κόκκινη άμμος
Και μια θάλασσα
Απέναντι το ηφαίστειο
Μια λάβα αμβροσίας

Περίπου σαν αυτό το μέρος

Συγγραφικό δίδυμο

Αντικριστά γυμνοί
Στο σκοτεινό δωμάτιο
Αντίπαλοι
Με ένα μπουκάλι αλκοόλ και σημειώσεις
Ανάμεσα μας
Δαμάζω την κοιλιά σου
Να σου δαγκώνω το λαιμό
Να βγαίνουν στίχοι
Όλα με πόνο…

Τον είδα χτες
Περίεργος για σένα
Δεν μίλησα..
Κακό κορίτσι

Νέκυια συναισθημάτων

Μεσημέρι στην Πανόρμου
Νωχελικός ήλιος στο μπαλκόνι
Νεαρά σώματά καλπάζουν,κάτω απ’ το βράχο
Ναρκωμένα μαστίγια
Αποπλάνησης
Νουάρ
Ανοίγεις
Τη θήκη
Του νόστου
Για άλλη μια φορά
Νομίζω δεν θυμάμαι
Να ναι πρώτη ή τελευταία
Μου στέργεις το φαλλό
Σου χαιδεύω τις μπούκλες
Να πνιγούμε ανάμεσα τους
Νέκυια συναισθημάτων

Η θάλασσα