Μεσημέρι στην Πανόρμου
Νωχελικός ήλιος στο μπαλκόνι
Νεαρά σώματά καλπάζουν,κάτω απ’ το βράχο
Ναρκωμένα μαστίγια
Αποπλάνησης
Νουάρ
Ανοίγεις
Τη θήκη
Του νόστου
Για άλλη μια φορά
Νομίζω δεν θυμάμαι
Να ναι πρώτη ή τελευταία
Μου στέργεις το φαλλό
Σου χαιδεύω τις μπούκλες
Να πνιγούμε ανάμεσα τους
Νέκυια συναισθημάτων
Η θάλασσα
epιτέλους επιστρέψατε
ΑπάντησηΔιαγραφή