ΠΡΩΙΝΟ

Το μελαγχολικό κάλαντο του Ροβεσπιέρου

Ψύχρα του πρωινού,  

σήμερα κατακτάς τον κόσμο, και κάτι παραπάνω

Σε λίγο ομπρέλες θα αρχίζουν να χορεύουν

μαύρα γυαλιά σε καιρό συννεφιασμένο

Δεν θα δω ποτέ τα μάτια σου;

Ξωτικά στήνουν παγίδες να ξυπνήσουν τους νεκρούς

έστω για λίγο, λίγα λεπτά απόθεμα για χρόνια

κανείς δεν βλέπει

Το σούρουπο με βρίσκει πάντα στην αρχή

έτοιμο για το αυριανό ταξίδι

Μην σταματάς ποτέ να κυνηγάς Νεράιδες...