Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

Απόνερα

Πάντα σε θυμόμουν εθελούσια ασθμαίνων:
Στο πέρασμά σου άφηνες χρωματιστά κουρέλια,
Νερά και απόνερα,
Όνειρα και απόνειρα

Ήρθες και πάλι να μου μιλήσεις για τις καλές ημέρες.
Πάντα με τη γνωστή σου χαρούμενη μελαγχολία,
Από μακριά μου έμοιαζες παιδί με καραμπίνα.
Για ακόμη μια φορά, ξέγνοιαστα απαισιόδοξος,
Σαν τροπική πεταλούδα με παγωμένο αίμα.

Ένα είναι σίγουρο:
Όταν σε ονειρεύομαι ξυπνάω πάντα με καλή διάθεση

Αν και λίγο πιασμένη.


































Wastewater

I always remember you enjoying gasping:
Your movement was marked by a succession of colourful rags,
by trails of water and wastewater,
dreams and wastedreams

You came back to talk to me about the good old days.
Always with your famous joyful melancholy,
Looking at you from a distance, you made me think of a child holding a shotgun.
Once again a carefree pessimist,
A cold blooded tropical batterfly.

For one thing I am certain:
When I dream of you, I always wake up feeling in a good mood

Although a bit stiff.

9 σχόλια:

  1. Άντε μωρή βαζέλα Καρλίνα, που μας κάνεις και ειρωνία για το γκολ του Μήτρογλου, παιδί με καραμπίνα και καλά. Καμμιά καψούρα θα του έχεις και θα σου ήρθε η έμπνευση. α να χαθείς μωρή σακούλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ρε βλάκα Μίμη 13, αεκτζού είναι ρε η Καρλίνα, τι Μήτρογλου και μαλακίες.. Αλλά τόσο σε τσούζει το γκολάκι Μίμη που βλέπεις το ποίημα και χτικιάζεις. Άχρηστε μας το παίζεις και κουλτούρα και της διανήσης απο τη 13, ουυυυ ρε γιακουμή, τράβα πάρτε κανα παίχτη και άσε τα ιαμβικά δεκατετρασύλλαβα.. ζώον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπάμπη Original 21 και συ μωρή Καρλίνα με τα δυο σου τα επώνυματα που να σας πέσει ο κώλος που θα με πείτε και αμόρφωτο και ανάξιο ποίησης.. Το ποιήμα ειναι αλληγορία για το Μήτρογλου, και ας γουσταρει το Καρλινακι Μπαγεβιτς και Γ εθνική.. Και κοίταχτε τι βγάζει ρε η 13, μπορεί να είμαστε άμπαλοι τώρα αλλά όχι και αμόρφωτοι. Βαρβαροι αεκτζήδες και γαύροι στα διάλα όλοι σας:


    Τ᾿ ἀστέρια κρατοῦν ἕναν κόσμο δικό τους
    στὸ πέλαγο σέρνουν φωτιὲς τὰ καράβια
    ψυχή μου λυτρώσου ἀπ᾿ τὸν κρίκο τοῦ σκότους
    πικρή, φλογισμένη ποὺ δέεσαι μὲ εὐλάβεια.

    Στὸ πέλαγο σέρνουν φωτιὲς τὰ καράβια
    ἡ νύχτα στενεύει καὶ στέκει σὰν ξένη
    πικρή, φλογισμένη ποὺ δέεσαι μὲ εὐλάβεια
    ψυχή μου γνωρίζεις ποιὸς νόμος σὲ δένει.

    Σὰν τί νὰ προσμένει νὰ πέσει ἡ γαλήνη;
    Σ᾿ ἀνθρώπους κλειστοὺς ποὺ μετροῦν τὸν καημό τους
    δὲν εἶναι οὐρανὸς μηδὲ ἀγγέλου εὐφροσύνη
    τ᾿ ἀστέρια κρατοῦν ἕναν κόσμο δικό τους.

    Και σας το γράφω με τους παλιούς τους τόνους ρε α***** έτσι για να μαθένετε.. Καληνύχτα και με τη νίκη, ΠΑΟ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΘΥΡΑ 13!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ρε ωραίο αυτό ρε φιλαράκι... Που το σκέφτηκες; Θαυμάσιο, μπράβο. Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη Μίμη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ωραίος Μπάμπη, σε παραδέχομαι. Δικός μου είσαι.. Πάντως ρε Μπαμπς, καλή δουλειά δεν έκανε η Καρλίνα εδώ; Μ'αρεσει ρε φιλε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κ μένα ρε φίλε μ'αρεσει η δουλειά της, να της πούμε να βγάλει κ άλλα τετοια ρε.. Μπράβο μωρή Καρλίνα, συγχαρητήρια για την εκλεκτή σου διανόηση και το πηγαίο ταλέντο σου λέμε. Γράφε κι άλλα νταξει; Άντε, τα λέμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Οι εκδόσεις Ασκόμπαφλος καταδικάζουν τη βία από όπου και αν προέρχεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κύριε Μίμη έχω συγκινηθεί πολύ με το ποίημά σας. Μου θυμήσατε τον Δημητράκη, το πρώτο μου αγόρι που γνώρισα στα 14 όταν είχα πάει με τους γονείς μου στις Σπέτσες να δούμε την Αρμάτα. Σας ευχαριστώ πολύ για τις γλυκιές αναμνήσεις, Ανθούλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Συγχαρητήρια στους σχολιαστές κυρίως: τέτοια φυσικότητα, πρωτοτυπία, χιούμορ και γνήσιο αυθορμητισμό σε διάλογο, είχαμε να δούμε από σήριαλ της δεκαετίας του '90...
    Μόνο που αντί για τους Απαράδεκτους μας θύμισαν το Ρετιρέ και τους Μικρομεσαίους.... καλή η προσπάθεια πάντως..

    ΑπάντησηΔιαγραφή