Αγαπητοί αναγνώστες, όπως πολλοί από εσάς γνωρίζετε, η ομάδα του Ασκόμπαφλου οργώνει κάθε γωνιά της Ελλάδας αναζητώντας ποιητές-πολίτες (citoyens-poètes), ανθρώπους που, παραφράζοντας το κρέντο των Εκδόσεων αυτών, έχουν ταχθεί στο αέναο κυνήγι της χίμαιρας της ευτυχίας χωρίς ωστόσο να αυτοπεριορίζονται a priori ως λογοτέχνες. Ο πρώτος ποιητής-πολίτης είναι ο Δήμος Βαρνάβας. Δεν θερίζει ασκόμπαφλους αλλά ψαρεύει κέφαλους στα κρυστάλλινα νερά της Σίφνου. Ο Δήμος Βαρνάβας, στα 72 του χρόνια, ερωτεύτηκε την Οξάνα και ανακάλυψε τον Ελύτη. Ο Δήμος Βαρνάβας, δίχως να το ξέρει, είναι ο πρώτος Έλληνας νησιώτης μετα-ποιητής καθώς τα ποιήματά του σκαριφημένα πάνω στην καρίνα της τράτας του αποτελούν ένα είδος μόνιμης εγκατάστασης (installation). Απολαύστε τον Δήμο Βαρνάβα.
στό βράχο τοῦ πελάγους, σένα·
θά
βρίσκω καί θά χάνω ~
στήν ἐλιά, στή πέτρα,
στό καθιστικό·
στά νοτιοανατολικά τά ξένα ~
στό παραδοσιακό,
στό μπλέ τό παιδικό καί·
στά καστανά τά φουρτουνιασμένα ~
Ἀόρατος, ἐξόριστος, ἀόριστος
μέ φαρμάκι καί γραμμή
«τόν προσανατολισμό!»
ο γερο-γυμνοσάλιαγκας το έριξε στην ποίηση για να του κάτσι η ρωσίδα...άνοιξέ της δυο σαμπάνιες στο Σφαίρα παπποουυυυύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίστε απαράδεκτος κ. Ποζέρι. Είναι αθλιότητες αυτά που γράφετε και προσβλητικά και για τους οικονομικούς μετανάστες και για την τρίτη ηλικία και για την πολιτιστική ζωή της ελληνικής υπαίθρου. Δεν καταλαβαίνω πως οι διαχειριστές αυτού του ιστοτόπου επιτρέπουν τέτοια σχόλια. Ντροπή σας κύριε.
ΑπάντησηΔιαγραφή