Ἱερὰ Ὁδός…
Σὰ δρόμος τῆς ψυχῆς καὶ γιὰ μένα
ὅπως καὶ γιὰ τὸν ἀλλοτινὸ
λυρικὸ ποιητὴ…
Ἄγγελε… ἡ δική μου διαδρομὴ
«ἐκεῖνο πιὰ τὸ δείλι»
σταματᾶ στὸ 343.
Βραδιὰ ποίησης στὴν ἔπαυλη.
Δὲν μοῦ ἀξίζουν τέτοιες τιμές…
Οἱ οἰκοδεσπότες μὲ περιμένουν στὶς σκάλες.
«Δὲν θέλω ἐκδηλώσεις λατρείας», τοὺς λέω καταδεκτικὰ
πρὶν περάσουμε μέσα.
Αὐτὴ θὰ εἶναι ἡ λευκὴ περίοδος τῆς ποίησής μου.
να υποθέσω το 343 μπουρδελάκι;
ΑπάντησηΔιαγραφήγεια σου ρε Γοδεφρείγγο με τα ωραία σου...
ντροπή σου να μιλας ετσι
ΑπάντησηΔιαγραφήΦτωχὲ ἀμαθῆ ἀναγνώστη, ἀνυψώσου λίγο…
ΑπάντησηΔιαγραφήΣεβάσου τουλάχιστον, ὰν ὄχι τὸν ποιητή, τὴν ποίηση ποὺ αὐτὸς ὑπηρετεῖ...
Η ποίηση αναμοχλεύει πολλών ειδών πάθη...δυστυχώς σε κάποιους αναγνώστες και τα πιο ταπεινά ένστικα. Επειδή δεχθήκαμε πολλά mail αυτές τις ημέρες, όπου φίλοι του Ασκόμπαφλου διερωτούνται γιατί δε διαγράφουμε σχόλια με υβριστικό (και εμπρηστικό) περιεχόμενο, οφείλουμε και να δώσουμε μια δημόσια απάντηση. Πιστεύω μας είναι ότι τα πρωτογενή αισθήματα που προκαλούνται στο δέκτη κατά την ανάγνωση θα πρέπει να διατηρηθούν στο ακέραιο και ει δυνατόν να μεταδοθούν έτσι και σε λοιπούς δέκτες. Έτσι δημιουργείται ένα πλέγμα εννοιών και συναισθημάτων όπου κοινωνοί είναι μια ομάδα αναγνωστών και εν δυνάμει το σύνολο του κοινωνικού συνόλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήτα σπαει το aquarium...εχω κολλησει κανενα δεκαλεπτο τωρα και τα ταιζω μεχρι να σκασουν!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΙερά Οδός..να, εκεί που τραγουδάει ο Νότης Σφακιανάκης ένας άλλος ποιητής...σαν εσάς..
ΑπάντησηΔιαγραφήE RE BOUZOUKOBIOI POU EXOYN PESEI SE AFTO TO BLOG...... RIXTE KANA GARIFALO STO FONTO BRE PSEFTOKOULTOURIARIDES POU OTI TSEPONETE APO TIS EKDOSEIS TA TROTE STON PLOUTARXO KAI STH KOKKINOU
ΑπάντησηΔιαγραφήΩ, η Ιερά οδός, αυτός ο αρχαϊκός δρόμος των γοητευτικών Ελευσινιακών μυστηρίων, ο δρόμος των προσκυνητών και των "γεφυρισμών" που οι νεοέλληνες έχουν συνδέουν με την ανούσια διασκέδαση και τη χαμηλή αισθητική...Είναι τόσο λυπηρό, αλλά συνάμα αισθανόμαστε μια υπερηφάνεια μέσα στην ασημαντότητά μας που προσπαθήσαμε να επανασυνδέσουμε το δρόμο αυτό με το αλλοτινό του μεγαλείο..
ΔιαγραφήΕίναι μια χαρά μελαγχολική αυτή, σαν να κοιτάς "στον ουρανό τα σύννεφα πολλές καμπύλες, κάπου-κάπου μια σάλπιγγα χρυσή και ρόδινη· το δείλι" όπως λέει ο μεγάλος ποιητής.